எது தியானம்? யோகி என்பவர் யார்?

"இருட்டுலே பிடிச்ச கொழுக்கட்டேய்"னு யாராச்சும் சொன்னாக்க ... நாம போய் கையைக் கட்டிக்கிட்டு 

" சொல்லுங்க எஜமான்" னு கேட்டாவணும்.

ஏன்'னா  ... நாம எல்லோருமே இருட்டுல புடிச்ச கொழுக்கட்டைங்க தான் !

துளியூண்டு வெளிச்சம்கூட இல்லாம  ... நாம இருக்கற மலம், மூத்திரத்திலேயே மெதந்துக்கிட்டு ... அம்மாக்காரியோட இரத்த நாத்தத்துக்கு நடுவாப்புல கேடு கெட்டு கெடந்த நமக்கு ...

அங்கே இருக்கற ஜூவாலை'லே வெளிச்சம் இல்லே. இல்லாட்டினாலும் ... இருட்டு நமக்கு தெரிய ஆரம்பிச்சிடுது. 

இருட்டுலே இருக்கற பொருள் தெரிய ஆரம்பிச்சிடுது'னு சொல்லவில்லை ! இருட்டே தெரிய ஆரம்பிச்சிடுது !! Darkness visible !!!

வெளியே வந்து ... வெளிச்சத்தைக் கண்டு, நல்ல காத்தை சுவாசிச்சி ... மல ஜலத்திலே இருந்து விடுவிச்சிக் கிட்டு அம்மா கர்ப்பத்துல இருந்து வெளியே வந்த ... இருட்டுல புடிச்ச கொழுக்கட்டை, நாத்த பயலுகளுக்கு ...

துளிர் உட்டுப் போச்சி !!!

ஒம்போது மாசம் இருட்டு நாத்தத்துலே கெடந்தாலும் ... உசுரோடத்தான் இருந்திருக்கோம். இயற்கையோட நேரடி தொடர்புலே இருந்திருக்கோம். இறைத் தொடர்புலே இருந்திருக்கோம். ஆமாம் !

வெளியே வந்தோடனே என்னாச்சி ? மொத்தமா அத்துக் கிட்டோம். இறைத் தொடர்பை அத்துக்கிட்டோம்.

It is in the absence of light that the spirits work their greatest magic. It is in the light-absent womb that they do the necessary work to prepare the soul for its journey into life on planet Earth.

சும்மா இல்லை. அந்த ஒம்போது மாசத்துல ... நம்ம ஒட்டு மொத்த வாழ்க்கைக்கான சகலத்தையும் கத்துக் குடுத்துடிச்சி இறை !

வெளியே கண்ணை கூசற வெளிச்சத்துக்கு வந்த உடனே ... சகலத்தையும் மறந்துட்டோம். இங்கே உள்ள இத்தியாதி ஒவ்வொன்னுலேயும் கவனத்தை செலுத்தி ... பலதை ஈர்த்துக்கிட்டு ... சிலதுக்கு பிரதிபலித்து ... இந்த வெளாட்டிலேயே மூழ்கி போயிட்டோம்.

ஆனாலும் என்ன? 

தெனத்துக்கும் அந்த இருட்டோட ருசியை அனுபவிச்சிக் கிட்டுதான் இருக்கோம். 

என்ன அந்த இருட்டோட ருசிங்கறது ? எது அந்த கருவறை இருட்டோட தொடர்ச்சி ?

தூக்கம் !

தூக்கம்'ங்கறது கருவறை இருட்டின் தொடர்ச்சி. தொடர்பு விட்டு போயிடக் கூடாது'னு இயற்கை நமக்களித்த நிவந்தம், தூக்கம் !

சூரிய வெளிச்சத்துலே என்னா மறைஞ்சி கெடந்ததோ ... அதை திரும்பி நினைவு படுத்திக்கறத்துக்கு ... இயற்கை தந்த சந்தர்ப்பம் தூக்கம்.

தாங்க முடியாத துயரமோ, நோயோ  வந்துச்சி'னா ... ஒரு பொட்டு வெளிச்சம் கூட இல்லாத குகைக்கோ, வேறெங்கேயோ போயி இருந்து, அந்த இருட்டைப் பழக்கப் படுத்திக்கிட்டு ... கொஞ்சம் உள்முகம் திரும்பினோம்'னா ... நோயும், கலக்கமும் தன்னாலக்கா விடை பெறும். நமக்கு நோய் வந்திச்சினா ... கொட்ட கொட்ட முழிச்சிக்கிட்டு கெடந்தோம்'னா சொஸ்தம் ஆவாது. கண்ணை மூடி தூங்கி இருட்டைக் கொண்டு வந்த பிறகுதான், குணப்படுத்தும் வேலையை உடல் செய்ய ஆரம்பிக்குது !

ஆக, தூக்கம் வர்றதுலே சொணக்கத்தை வரவழைச்சிக் கிட்டோம்'னா ... நமக்கு பெரிய பாதகத்தை உருவாக்கி கிட்டு வர்றோம்'னு அர்த்தம்.

எப்புடி நாம பொறக்கறத்துக்கு முன்னாடி  கொஞ்ச நாள் கருவறை இருட்டுக் குள்ளே கெடந்தோமோ ... அப்புடிதான், இந்த பிரபஞ்சம் பொறக்கறத்துக்கு முன்னாடி கருங்'கும்' இருட்டுலே சூன்யமாக் கெடந்துச்சு. அதுதான் பூரணம் ! 

சூன்யம்தான், பூரணந்தான் ... இருட்டுத்தான் !

விடியற்காலை துலங்கு வெளிச்சம்போல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளிச்சம் ஏற்பட்டு ... இந்த ஒலகம் பொறந்திச்சி ... 

மனுஷனுக்கு தூக்கம் போல ... ஒலகத்துக்கு இரவு ! அந்த இரவுலேத்தான் ஒலகம் தன்னைத் தானே புதுப்பித்துக் கொள்கிறது.

ஒரு பரீட்சைக்காக, கண்ணை மூடிக்கிட்டு  கருங்'கும்' இருட்டுக்குப் போனோம்'னா ... இருட்டுலே மூனு பேரு வருவாங்க.

விமர்சனம் பண்றவரு மொதல்ல வருவாரு ...

" ஒனக்கு இது தேவையா? நீயே ஒன்னே இந்த நெலமைக்கு ஆளாக்கிக்கறே ? உருப்படவே மாட்டே "

இது அந்த விமர்சகர் சொல்றது.

அடுத்த து ... அப்பாவோ அம்மாவோ போல ஒரு பாத்திரம் வரும்.

" அவனை அவன் இஷ்டத்துக்கு போக விடு. என்னாத்தே தப்பு பண்றான்? உள்ளே போறான் அவ்ளோதானே? போகட்டும் ... நல்ல பாடம் கத்துக்கிட்டு வெளியே வருவான்"

இது பெற்றோர் கேரக்டர் சொல்றது.

அடுத்ததாக வருவது ... விஞ்ஞானி role.

நல்லது கெட்டதுகளை ஆராய்ந்து ... கடைசியா நமக்கு கெடைக்க வேண்டியதை தர வரைக்கும் ... ஒரே வாக்குவாதம் பண்ணிக்கிட்டு போயிடும்.

இந்த விமர்சகர், பெற்றோர், விஞ்ஞானி ... மூனு கேரக்டரும் நாமேதான் !

எவ்ளோ நாள் இருட்டுலே தன்னைத் தானே புடம் போட்டுக்கறோமோ ... அத்தனை நாளும் இந்த மூனு கேரக்டரும் வந்துகிட்டே இருப்பாங்க. மூனு பேரும் ஒரே வரிசைக் கிரமத்துலே வருவாங்க'னு சொல்ல முடியாது. ஆனா வந்துகிட்டே இருப்பாங்க.

தனியா பயங்கர கருப்பாகவோ, கருப்பா பயங்கரமாகவோ ... போயி ஒக்காந்து சுய பரீட்சை செய்யறதுக்கு பேரு என்னாது ?

தியானம்!

தியானத்தில் ... 

ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் ... 

கருங்'கும்' இருட்டில் ...

நாம் மிக உயரிய நிலையை அடைய இயலும்.

ஏன்'னா அந்த இருட்டுதான் பரிபூரண சுத்த நிலை.

அந்த 'dark'ness ல்தான் en'lighten'ment அடைய முடியும்.

அந்த இருட்டிலேதான் நல்வழி தோன்றும்.

இனி இல்லதற்கு தோற்றம் இன்மையின் உள்ளதற்குச் செய்வோர் இன்றிச் செய்வினை இன்மையின் ஒடுங்கின சங்காரத்தின் அல்லது உற்பத்தி இல்லை

- சிவஞான போதம்

இல்லாத ஒன்று எப்போதுமே தோன்றுவதில்லை. தோன்றிய ஒன்று எப்போதுமே இல்லாமல் இருந்ததில்லை; இருந்தே தீரும்.

அது வெறும் எண்ணத்தில் தோன்றியதாக இருந்தால் கூட ... முழு உருவெடுக்கும் தன்மையானது.

அதனாலத்தான் நேர்மறை எண்ணங்களையே எண்ணலிட வேண்டும் என சொல்வது.

பொருள் ஒன்று மற்றொரு பொருளில் மறைந்து நிற்பதை சிரமப்பட்டு தெரிந்து கொள்ளாத எவரும் ... அப்பொருள் இல்லை என்ற முடிவுக்கு வருதல் கூடாது. 

தோன்றும் காலம் தோற்றாக் காலம் என்ற இருவித காலங்களுண்டு. பகலில் நட்சத்திரங்கள் கண்ணில் படுவதில்லை என்ற காரணத்தால் நட்சத்திரங்களே இல்லை என்ற முடிவுக்கு வருதல் கூடாது. பகலிலும் நட்சத்திரம் உண்டு.

உடலிலேயே ஓங்கார வடிவத்தைக் காணமுடியும். 

ஓங்காரத்துள்ளே உதித்த பூதம் ஐம்பூதம்,

ஓங்காரத்துள்ளே உதித்த சராசரம்,

ஓங்கா தீதத்துயிர் மூன்றும் உதித்த

ஓங்காரசஞ்சீல பரசிவரூபமே

 - திருமூலர். 

எந்தக் கருவிலும் எந்த சிருஷ்டியும் முதலில் அந்த வடிவத்தையே பெறுகிறது.

உண்மையை இருள் மறைத்து நிற்கிறது. 

மனித உருவத்தில் மூலக் கனலுக்கும் கபாலத்திடையே தோன்றும் ஜோதிக்குமிடையே இருள் பரவி நிற்கிறது. இந்த இருளைப் படிப்படியான சாதனைகளின் மூலம் அகற்றிவிட்ட பின்னர் யோகிகளுக்கு யோகக் கலை புறப்பட்டு உடலில் சஞ்சரிப்பதையே நாதசஞ்சாரம் என்று கூறுவர். அந்நிலை அடையாத எவரும் இருளைக் கடந்தவனாக மாட்டார்.

தியானம் செய்து உயர்நிலை எய்துவோர் பெயர் யோகி.

"இருள்சேர் இருவினையும் சேரா இறைவன்"

மூலக்கனல் புகைந்து நிற்கின்றது. நெற்றியில் ஜோதி சொரூபத்தில் ஒரு விளக்கு இருக்கின்றது. இந்த மூலக்கனல் படிப்படியாகச் சென்றேறி அந்த ஜோதியைத் தொட்டால் ஜோதி இறங்கி வெளிச்சத்தைத் தருகின்றது.

வீட்டுக்குச் சென்று குத்துவிளக்கு ஏற்றி அந்த எரிகிற விளக்கில் மற்றொரு திரியை பற்ற வைத்து சிறிது நேரம் எரிந்தபின் அணைத்துவிட்டு அந்த எரிகிற திரிக்கு நேராக இந்த அணைந்த திரியைக் கீழே வைத்து இந்தப் புகையை ... அசையாமல் எரிகிற திரியில் போய்ப்படும்படி பிடித்தால் அந்த புகை எரியும் !

ஒளியில் பட்டவுடன் அச்சுடர் புகை வழியாகக் கீழே இறங்கி கீழே இருக்கும் திரியும் எரியும். 

அந்நிலையை யோகி தன் சரீரத்திலேயே காண்கின்றான். அவனுக்கு கபாலத்துள்ளேயுள்ள ஒளியானது மூலாதாரத்திற்கு இறங்குகின்றது. அப்பொழுது கபாலத்திற்கும் மூலாதாரத்திற்கும் இடையிலிருந்த இருள் ஒளியாக மாறுகிறது. அந்த நிலையை அடைந்தவனைத்தான்

"இருள்சேர் இருவினையும் சேரா இறைவன்" (பொருள்சேர் புகழ்புரிந்தார் மாட்டு)

என்று குறள் சுட்டிக் காட்டுகிறது. 

யோகியர் தம் உடலில் கண்டு அனுபவிக்கும் நாத சஞ்சாரத்தையே புல்லாங்குழல் நாதஸ்வரம் போன்ற கருவிகளின் மூலம் உலகில் ஏனையோரும் அனுபவிக்கட்டும் என்று எடுத்துக் காட்டியிருக்கின்றனர். 

யோகியர் உடலில் ஏற்படும் இந்த நாத சஞ்சாரத்தின் முடிவிலேயே போதம் உண்டாகிறது. யோகாநந்தத்தின் முடிவு கலானந்தம். கலானந்தத்தின் முடிவு நாதாந்தம். நாதாந்தம் என்பவை பத்துவித நாதங்கள். அவை கடலிரைச்சல், சங்கின் தொனி, கண்டாமணியோசை, நாதஸ்வரம் புல்லாங்குழல், பேரிகை போன்ற பலதரப்பட்டவை. இவை அத்தனை சப்தத்தையும் பிரம்ம மந்திரத்தில் குண்டலிபுகும் காலத்தில் யோகி கேட்கிறான். கேட்கும் காலத்தில் மனதில் சாந்தம் நிலவுகின்றது. இதைக் கண்ட யோகிதான் வெளியில் மற்றையோரும் இம்மாதிரி நாதத்தை கேட்டு மனச் சாந்தியும் மகிழ்ச்சியும் அடையும் பொருட்டு கருவிகளை அமைத்து மக்களைக் கையாளச் செய்தான்.

"சுவைஒளி ஊறுஓசை நாற்றமென ஐந்தின்

வகை தெரிவான்கட்டே உலகு”

- திருக்குறள்

இத்தகைய தெளிந்த நிலையில் தன்னுள்ளே பரம்பொருளைக் கண்டு பின்னர் வீடு என்ற நிலையை அடைவதையே சித்தாந்தம் கூறுகிறது. 

இன்பமும் வீடும் வேறல்ல. அதைத்தான் “பெற்ற சின்றின்பமே பேரின்பமாய் அங்கே முற்றவரும் பரிசு உந்தீ பற-முனையாது மாய்கையின் உந்தீபற” 

என்று சொல்லியிருக்கின்றார்கள்.

காமங்கடந்த இல்லறமும் காட்டினுள் புகுந்த துறவறமும் வித்தியாசப்பட்டதல்ல. அதைத்தான்,

“சன்னியாசி ஆனதிலும் மூடருண்டு

சம்சாரி ஆனதிலும் ஞானியுண்டு”

என்று சொல்லப் படுகிறது. 

“நீட்டலும் மழித்தலும் வேண்டாம் உலகம்

பழித்தது ஒழித்து விடின்”

- திருக்குறள்

“கண்ணுளின் போகார் இமைப்பின் பருகுவரா

நுண்ணுயிர்எம் காத லவர்”

என்று சொல்கிறது காமத்துப்பால் ...

அதே கருத்துதான் ஆன்மீகத்தைக் கூறும்போதும் ... வருகிறது.

“கண்மணியில்’ ஆகாச நிழல் கலந்தாற்போல்,

புன்மையினை நீ உண்டென றுனையுணர்த்தி

துண்ணெனவே பார்த்திருந்த சித்த நம்போற் பார்த்தானை நாம்பாவி

தோத்திரஞ் செய்யாப் பிறவிச் சொல்”

- ஒழிவிலொடுக்கும் / திருஞான சம்பந்தர்

-----------

நூல் ; செப்படு வித்தை-2

-----------